NA SPRZEDAŻ - Obok Son Moix znajdujemy ten piękny dom wolnostojący przy cichej ulicy z łatwym dostępem i dużą ilością prywatności. Bez ruchu ulicznego i z pięknymi, czystymi widokami, zaledwie 5 minut od centrum Palmy. Dom wolnostojący w bezkonkurencyjnym otoczeniu w jednej z najlepszych dzielnic Palmy, na działce o powierzchni 581 m2 w rejonie szkół, nieruchomość posiada dwa pokoje dzienne z kominkiem, dużą kuchnię z biurem, pięć sypialni dwuosobowych, 1 sypialnię jednoosobową, 3 łazienki, toaletę , ogrzewanie, klimatyzacja, garaż 106m2, sala gimnastyczna, piwnica na wino, panele słoneczne, studnia, duży ogród z drzewami owocowymi i możliwością budowy basenu, pomieszczenia magazynowe. Nieruchomość z charakterem. Okolica Son Moix Negre Linia autobusowa nr 8 Centrum handlowe, supermarkety, apteki, szkoły, sklepy, fryzjerzy. Centrum sportowe Son Moix Son Rapinya to jedna z najstarszych i najbardziej znanych dzielnic pozamiejskich w Palmie. Położone w zachodniej części gminy, ma swoje korzenie w wycieczkach wiejskich i pancaritatach, które organizowano w Palmie od czasów starożytnych. Położenie w cichym, wzniesionym miejscu, którego miejsce zajmował duży las sosnowy o łagodnych zboczach, skąd można było kontemplować piękną panoramę, pozwalającą nawet dojrzeć wyspę Cabrera, uczyniło ją jednym z obszarów rekreacyjnych wybrany przez mieszkańców Palmy. Jak pisze Ignasi Roca Buades (1852-1943) w „Moich wspomnieniach”, słynną sławą cieszyły się organizowane tam od połowy XIX w. pikniki i karagolady. W tamtych czasach jedynymi istniejącymi budynkami były domy posiadłości: Son Puigdorfila (Son Fila), Son Moix Blanc, Son Llull, Son Serra, Son Muntaner, Son Quint, Son Cigala, Son Vida... A konkretnie The Za kolebkę dzielnicy Son Rapinya uważano posiadłość Son Llull. Roca Buades, który był świadkiem narodzin i rozwoju tej okolicy, nienawidził imienia Son Rapinya – którego pochodzenia nie ujawnił – ponieważ „kiedy byłem dzieckiem, nigdy nie mówiono o tym So'n Rapinya”, ale raczej nazywano go prawdziwym Son Llull. używany. Joan M. Sabater w Korpusie Toponimii Majorki ostrzega już, że „nikt nie wyjaśnia powodu zmiany nazwy miejscowości [z Son Llull na Son Rapinya]”, a także przestrzega przed istnieniem „niemało domysłów”. Wśród nich wszystkich – kontynuował Sabater – „wydaje się dominować, co najprawdziwsze, to to, że tak nieprzyjemną nazwę zawdzięcza powtarzającym się kradzieżom lub rabunkom, jakich doświadczyli pierwsi mieszkańcy tej miejscowości, którzy później komentują: humorystycznym tonem, że „zamiast być So'n Llull, był to So'n… Rapinya”. Oprócz nazw Son Llull i Son Rapinya, mieszkańcy okolicy nazywali ją także Son Sec, ze względu na brak wody w tym miejscu, problem, który został rozwiązany dopiero w 1962 roku, za czasów burmistrza Joan Massanet.